Jama Michalika w KAMIENICY BEŁZOWSKIEJ ul. Floriańska 45

Ulica Floriańska należy do najważniejszych ulic w śródmieściu Krakowa. Biegnie od Rynku Głównego do Bramy Floriańskiej i ma 335 m długości. Nazwa pochodzi od Bramy Floriańskiej która zamyka od północy perspektywę ulicy i prowadzi w kierunku kościoła św. Floriana.
Obecnie ulica ma charakter ruchliwego miejskiego deptaka ze zwartą zabudową złożoną przede wszystkim z 2- i 3-pietrowych kamienic, często wyróżniających się bogactwem elementów architektonicznych i wystroju wnętrz. W wielu z nich, pomimo licznych modernizacji i przebudów, zachowały się jeszcze relikty architektury średniowiecznej.

Ulica została wytyczona w czasie wielkiej lokacji w roku 1257 w miejscu dawnego traktu prowadzącego z Krakowa w kierunku północnym. Po raz pierwszy wzmiankowana jako bezimienna w roku 1284. Obecną jej nazwę po raz pierwszy odnotowano na poczatku XIV wieku. W 1330 r. było już przy ul. Floriańskiej co najmniej 10 domów, zaś pod koniec XV w. większość jej zabudowy była już murowana. Początkowo zabudowa ulicy miała charakter w przeważającej części mieszkalny. Tutejsze domy należały zazwyczaj do zamożnych warstw mieszczaństwa, a także szlachty. Od końca XVIII wieku powstawały przy ul. Floriańskiej liczne domu zajezdne i hotele, restauracje i muzea, stopniowo wypierające tradycyjną funkcję mieszkalną. W 1882 r. uruchomiono na ul. Floriańskiej linię tramwaju konnego przekształconą następnie (w 1901 r.) w linię elektryczną.



Dom Jana Matejki, ul.Floriańska