Kamienica Pod Złotym Karpiem Rynek Główny nr 10


Kamienica "Pod Złotym Karpiem" - dom wybudowany w XIV stuleciu, w XV wieku podwyższony o drugie piętro, rozbudowywany w kolejnych wiekach. Kamienica należała do rodzin zajmujących się handlem i rzemiosłem. Warto wspomnieć, że w pierwszej połowie XVII wieku mieszkał w niej Tommaso Dolabella, artysta malarz, autor wielu prac znajdujących się obecnie w kościołach i klasztorach Krakowa.
Jacek Matusiński jest autorem przebudowy wykonanej w latach 70-tych XIX wieku. Zmieniono wtedy wygląd parteru, dachu, a także wykonano nową, klasycystyczną dekorację fasady.
Przed II wojną światową na parterze umieszczono żelbetową konstrukcję, która pozwoliła na zamontowanie nowych, modernistycznych witryn projektu Jerzego Struszkiewicza. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych XX wieku, została odtworzona klasycystyczna dekoracja fasady, a w latach 70-tych przebudowano całkowicie oficyny, co było wymuszone ich włączeniem do Pasażu Bielaka.
Do naszych czasów dotrwał barokowy piec w 1906 roku przeniesiony do Muzeum Narodowego oraz klasycystyczne malowidła ścienne, wykonane około 1830 roku przez Jana Kopffa, przedstawiające m.in. sceny z widokami Krakowa.
Nazwa tej kamienicy pochodzi od złoconego karpia, który znajdował się w godle tej budowli. Jednakże przed pierwszą wojną światową symbol przeniesiono do kamienicy nr 11, gdzie umieszczony jest na podwórzu.