Po założeniu Plant, stały się one bardzo szybko ulubionym miejscem spacerowym krakowian. Spowodowała to przede wszystkim ich bliskość - nie trzeba było "dla wywczasu" wyjeżdżać poza miasto - oraz fakt, iż były one miejscem wielce zadbanym i ozdobnym. Już na samym właściwie początku ich istnienia zadecydowano, że prócz klombów, rabat i szpalerów zostaną tu dodatkowo ustawione pomniki sławiące wielkie postacie Polski i Krakowa. Pierwszy został uhonorowany w ten sposób sam założyciel Plant - Florian Straszewski, członek Senatu oraz Komitetu do Upiękniania Miasta; pomnik w formie obelisku z medalionem wystawiono mu w 1874 roku. Później każda rocznica patriotyczna, jubileusz urodzin lub śmierci wybitnych rodaków stawał się okazją do fundacji pomnika. Pamiętano zawsze jednak, by współgrał on swą formą i wielkością z zielenią i był tej zieleni uzupełnieniem. 
Stąd też, podążając południową stroną Plant od Dworca Głównego w kierunku Wawelu co rusz zobaczyć można kolejne, zachowane do dziś pomniki: 



obelisk Floriana Straszewskiego, 



Michała Bałuckiego, 
lirnika Bojana, 



Jadwigi i Jagiełły, 



Bohdana Zaleskiego,



Lilii Wenedy, 

Artura Grottgera, 



Mikołaja Kopernika, 



Grażyny i Litawora, 



Tadeusza Boya- Żeleńskiego. 



We wschodnim ciągu plant, w miejscu zamordowania przez UB Narcyza "Zawojny" Wiatra - komendanta Batalionów Chłopskich - wystawiono w 1992 roku pomnik ku jego czci. 

Pomnik Królowej na plantach

 Część z pomników istniejących jeszcze przed wojną nie zachowała się; tak stało się np. z popiersiem Fryderyka Chopina, które do 1931 roku znajdowało się przy klasztorze Reformatów. Rozebrano je myśląc o wystawieniu dzieła bardziej okazałego, lecz wybuch wojny światowej uniemożliwił jego realizację. Okupanci - dewastując układ Plant i ich zieleń - niszczyli również drzewa będące pomnikami. Na ich rozkaz wycięto  rosnący przy Teatrze im. Juliusza Słowackiego wiąz upamiętniający pierwszą rocznicę Konstytucji Trzeciego Maja; w chwili wycięcia drzewo liczyło ok. 150 lat.  Blisko 40 lat po zakończeniu wojny ustawiono na Plantach dwa kolejne pomniki: głaz upamiętniający Krwawą Wiosnę 1936 roku oraz popiersie Tadeusza Boya Żeleńskiego. Jest zatem wielce prawdopodobne, że Planty dalej będą zapełniać się pomnikami, rzeźbami i obeliskami... 



* Michał Myśliński