Bellon Wojtek

" Historia o moim Krakowie "

Ja wiem, że przejazdem właściwie
Tyle spraw tyle czasu co na dworzec
Dzwoniłaś że dzisiaj wracasz wiem
Więc krótko ci opowiem
Historię o moim Krakowie
Na ścianie paznokciem skrobnę
Butem w śniegu wygrzebię
Wędrówkę po moim na szczęście
Nie tylko moim Krakowie
Postój kolejka plantami
Nie to nie nasz autobus
Dlaczego tramwaj nie jedzie
Mam inne zmartwienia na głowie
I już: tu u Dudy waletowałem
Z rok chyba
Po drugiej stronie ulicy
Pod płachtą piłem piwo
Tu kurwę poznałem kiedyś
I wziąłem ją do "Żyda"
Pamiętam jak jej smakował
Najgorszy w świecie bigos
Tuż przy przystanku mieszkał
Pietruś Tatar z żoną
Wyjechał potem daleko
Wyjechał trudno choć żal
Lecz bardziej mi żal "Barcelony"
Tej na rogu w której z Pietrusiem
Czas nam przez gardła przeciekał
Nie raz
W tym gmachu zamaszystym
Dziekan mi nie pozwolił
Pobierać nauk w Katedrze Etnografii Słowian
Do dzisiaj jestem gamoniem
Choć w świecie mędrców tylu
Już rynek wyczytać wszystko
Możesz w stu przewodnikach
Lecz myślę że każdy kto tu bywał
Ma miejsca o których
Nie śniło się przewodnikom
Ja pod "Adasiem" swoich stóp
Zawsze znajdę ślad
Bo ona często nie miała...
Nie często zdążała na czas
Już hejnał zdążysz
Nie lubię na dworcach pożegnań
Więc leć
Na Kazimierz przecież mam
W drugą stronę wiesz
Trzymaj się jeśli zaś
Pomyślisz nie wszystko skończone
To napisz list albo wiersz
Albo mnie znajdź